سنتهاي تاريخي و مردمي معماري با خاک در قالب پاورپوينت 86اسلاید
 

بررسي سنت هاي معماري با توجه به خواستگاه مردمي و تاريخي نام مطلبي است که در ادامه به معرفي آن مي پردازيم.
بخش اول سنت هاي معماري
سنتهاي تاريخي و مردمي معماري با خاک

ديرينگي معماري با خاک

ريشه‌ي سنت‌هاي مردمي معماري با خاک به مبدا ساخت شهرهاي بشري باز مي‌گردد. اولين اجتماعات شهري در حدود ده هزار سال پيش در بين‌النهرين با خشت خام ساخته شد: شهر ژريشو از قديمي‌ترين آنها به شمار مي‌‌رود. ديرينگي شهر خاکي معروف بابل و برج معروفش که مرکز آن نيز محسوب مي‌شد، به بيست و هفت قرن پيش مي‌رسد. از آن زمان به بعد اين مهارت ساخت در بيشتر شهرهاي دنيا رواج يافت. از اين روست که امروزه حداقل يک– سوم مردم اين عصر در ساختمان‌هاي گلي زندگي مي‌کنند. براي اينکه اين سنت‌هاي هزار ساله به دست ما برسد تمدن‌هاي شهري و روستايي متعددي فنون ساخت را همانند سازي، بازسازي و اصلاح کرده‌اند. بدين صورت اين فنون توانسته‌اند مزيت‌ها، قابليت‌هاي بالقوه‌ي تطبيق با شرايط جغرافيايي، فرهنگي و موقعيت‌هاي گوناگون را به اثبات برسانند.
فصل دوم

استحکام و پايداري معماري با خاک

هر چند که همگان نيز در بازشناسي سنن تاريخي و مردمي معماري با خاک اذعان به ديرينگي داشته باشند باز برخي عقايد واهي بر اين باور وجود دارد که بناهاي گلي سست و در برابر گذر ايام مانايي و پايداري چنداني ندارد. با مطالعه‌ي دقيق بر روي باقيمانده‌هاي ميراث کهن در سراسر دنيا، خلاف اين مساله ثابت شده مي‌شود. تنها در چنين شرايطي است که هما مي‌توانيم امروزه در جنوب شرقي ايالات متحده، کليساها و صومعه‌هاي بيشماري را ببينيم که در قرن شانزدهم از گل ساخته شده است؛ در افريقاي سياه نيز مساجد بزرگي وجود دارد که تاريخ ساخت آنها تقريبا به همان زمان مي‌رسد .
فصل سوم

تنوع فرم در معماري با خاک

با خاک، اين ماده‌ي ساده، ابتدايي و در دسترس (زيرا هفتاد و چهار درصد پوسته زمين را تشکيل مي‌دهد) معماران توانستند در سراسر دنيا معماري‌هاي متنوع و شگفت آوري به وجودآورند. اين زبان متفاوت و در عين حال شيواي معماري از اصالت‌هاي فرهنگي استفاده کنندگان سخن مي‌راند. بدين گونه ويژگي‌هاي هر منطقه در معماري با خاک آن تبلور مي‌يابد. اين معماري با تباين‌هاي ظريف و گونه گون، با شرايط خاص اجتماعي، اقتصادي، جغرافيايي و اقليمي هر محل سازگاري و انطباق مي‌يابد.
فصل چهارم

تنوع کارکردهاي خانه‌هاي خاکي

در طول نيم قرن همه‌ي شرايط فرهنگي در جهت ترويج اصول خشک معماري نوين بود چنان که اغلب فراموش کرديم که معماري ملل سنتي چه قابليت‌هايي در رفع مشکل مسکن به شيوه‌هاي محلي و خود جوش دارد.
فصل پنجم

معماري خاک معماري جهاني

بر خلاف تصورات رايج، که معماري‌هاي سنتي با خاک را فقط متعلق به قبايل دور دست افريقا مي‌انگارد. معماري با خاک جهانگير است. از اين جهت است که امروزه در اکثر کشورها و در تمامي قاره‌ها آثار و شواهدي از آن ديده مي‌شود.
فصل ششم

روش‌هاي ساخت با خاک

اگر چه روش‌هاي ساخت و ساز با خاک در سراسر دنيا تفاوت‌هاي آشکاري دارد. ولي از بين تمامي آنها دو روش اصلي را مي‌توان باز شناخت. يک روش ساخت با چينه‌ي گلي 0پيزه واژه فرانسوي با ريشه‌‌ي لاتين است که اولين بار در سال 1562 در شهر ليون مصطللح شد) است. در اين روش، خاک را در قالب‌هاي جانبي ديوارهاي قطور (حداقل پنجاه سانتيمتر) متراکم مي‌کنند. اين قالب‌ها را در حين پيشرفت کار در ديوارها جاسازي مي‌کنند.
فصل هفتم

معماري با خاک معماري اغنيا و تهيدستان

استفاده از خاک در امر ساخت و ساز، ويژه‌ي طبقه خاصي از اجتماع نيست: معمولا همه کس چه فقير و چه غني از اين مصالح پايه بهره مي‌برند.
از دوره‌ي باستان تا به امروز همه‌ي “برگزيدگان” جهان و معاصرين آنها معماري با خاک را ستوده‌اند. اين ارج نهي را ميتوان از دلايل و شواهد آشکاري که براي ما به يادگار مانده است درک کرد. قصر شاه مينوس در کنوسوس جزيره‌ي کرت (بنا شده در 2000 سال قبل از ميلاد مسيح)، قصر حاکمين در ماري بين‌النهرين (1900 سال قبل از ميلاد مسيح)، قصر فرعون آمنوفيس سوم در اخلت آتون نزديک تِب (1400 سال قبل از ميلاد مسيح)، بقاياي راکشي در پرو (سال 1450)، قصر بادي در مراکش (سال 1578)، قصرهاي دالايي لاما در تبت، قصر حاکم در دُرا در نيجريه (1780)، قصر حاکمان در سانتافه ايلات متحده (سال 1609) و يا اخيرا (1980)، اقامتگاه تابستاني سرمايه داران آمريکايي در تائوس
فصل هشتم سنت هاي معماري

معماري با خاک در شهرسازي

تمدن‌هاي گوناگون، در ساخت شهرهاي خود از خشت خام، فراوان بهره ميجستند. در سراسر دنيا از بعضي از آنها فقط بقاياي باستاني به جا مانده است: از ژريشو که بي‌شک اولين شهر تاريخ به شمار مي‌رود و در حدود ده هزار سال پيش ساخته شده است گرفته تا کتل هيوک ترکيه، از هاراپا و موهنجو– دارو در پاکستان، تا اخلت اتون مصر، از چان چان در پرو تا بابل معروف عراق، از مدينه الزهرا تا دروازه‌هاي کوردو در اسپانيا و خيروکيفيا در کرت، گاه مي‌بينيم که بر اين بنيان‌هاي باستاني، شهرهاي جديدي شکوفا شده است و ساخت و ساز با خاک همچنان در انها ادامه دارد: لوگدونوم مرکز حکومت گل که اکنون تبديل به شهر ليون سومين شهر بزرگ فرانسه شده است.

اين فايل شامل 86 اسلايد ميباشد.