مقاله نيمکت ها و صندلي هاي در فضاي سبز 10 ص با فرمت WORD

پیشینه صندلی در ایران بی گمان در اندیشه بسیاری از ما میز و صندلی یک ره آورد اروپایی یا غربی و به گونه ای دیگر بخشی از فرهنگ تحمیلی غرب است. اما هنگامی که با نگاهی گذرا به پیشینه نزدیک به پنج هزار ساله آن می نگریم در می یابیم میز و صندلی _ که امروز چنین در زندگی روزمره ما ریشه و پای گرفته و از ضروریات هر فضای اجتماعی شده است _ از اختراعات و ابتکارات شرقی ها بویژه مردم آسیای باختریست. در اینکه کدام ملت یا قوم باستانی نخستین بار از آن سود جستند اطلاع دقیقی در دست نیست. چه پیشینه آن در نجد ایران، میان رودان و دیگر مراکز تمدنی این حوزه کمابیش هم زمان است. گو اینکه کاربرد آن ویژه دربار شاهان، خلفا و امرا بوده است. در این راستا هر از چند گاه وقفه یا شکستی هم به چشم می خورد اما این وقفه چندان پایدار نیست که نتوان خط تداوم و دیرپایی آن را به دست آورد.

از هزاره های دور تا یکی دو سده پیش نشستن بر صندلی یا کرسی گونه یی برتری و تمایز از دیگران به شمار می آمده است.حتی در زندگی انسان غارنشین آنان که سمت ریاست و برتری داشتند برای القای برتری خود از دیگران بر سکو یا فراز تخته سنگی می نشستند و بقیه بر زمین.

این نتیجه ایست که ازسفالینه ها، دیوارنگاره ها و نقوش به جای مانده از گذشتگان حاصل می شود. از باشکوه ترین نقوش صندلی نقش داریوش بزرگ در آستانه جنوب خاوری تالار صدستون در تخت جمشید است. تخت شاهی بر دستهای سررج نمایندگان ملل تابع هخامنشیان است و در فرازترین رج داریوش بر روی تخت_صندلی یی که تکیه گاهی بلند دارد نشسته است. چه در این نقوش و چه در نقش خزانه، صندلی داریوش آراسته و بلند است و میز کوچکی در زیر پا گذاشته شده است.