اقلیم ماسوله

چکيده:

رشد فزاينده جمعيت جهان آثار اساسي واغلب فاجعه آميزي بر زيستگاههاي طبيعي کره زمين داشته است. مصرف بي رويه انرژي ،تخريب جنگلها وانقراض گونه هاي گياهي وجانوري ازپيامدهاي آن مي باشد. نگراني درباره آينده محيط زيست کره زمين و منابع آن حقيقتي انکارناپذير است که امروز توجه جهانيان را به خود معطوف داشته است.

بسياري بر اين باورند که رشد بي رويه جمعيت ؛ منجربه شهر نشيني ودر نتيجه مصرف بيش از حد وغير مسئولانه انرژيهاي فسيلي شده است. فعاليتهاي انساني در کره زمين از يک سو به دليل استفاده از منابع به شيوه کنوني فرصتها وامکانات نسلهاي آينده را به خطر انداخته واز سوي ديگرشهرهارا که جايگاه اصلي فعاليتهاي انساني اندو بزرگترين مصرف کننده منابع طبيعي نيز به شمار مي آيندرا مورد تهديد جدي قرار داده است.

در حال حاضرتوجه به توسعه پايدار از جمله مواردي است که بسياري از متخصصان بر آن توافق دارتد. بر طبق اين نظريه رسيدن به بالاترين درجه پايداري در شهرها امري حياتي مي باشد. اين طور به نظر مي رسد که توسعه پايدار ومفاهيم آن به خوبي بااهداف ومقاصد معماري وشهرسازي نوين سازگار بوده ومي تواند به عنوان عاملي موثرجهت تحقق اهداف پايداري مطرح شود.البته پايداري شهري تنها مربوط به مقولات زيست محيطي نمي باشد بلکه رسيدن به پويايي اقنصادي محيط زيست قابل زندگي وبرابري اجتماعي از جمله موارد مهم ديگر در اين زمينه به شمار مي آيند. درکل توسعه شهري پايدار را مي توان به عنوان توسعه اي تعريف نمود که سلامت اجتماعي واکولوژيکي بلند مدت شهرها را بهبود بخشد.

در اين مقاله سعي بر آن است تا پس از مروري بر مبدا ومنشا مفهوم پايداري؛ تعريف آن وشناخت کاربردمفاهيم پايداري درشهرسازي؛ به بررسي و تحليل ما سوله به عنوان نمونه اي از شهرهاي سنتي ايران پرداخته وبه اين نتيجه ناءل شويم که ماسوله شهر پايدار محسوب مي شود؛ چراکه واجد کليه شاخصه هاي پايداري بوده وهمچنان پس از گذشت ساليان دراز توانسته است به مسائل محيطي خود پاسخ دهد. روش تحقيق در اين مقاله به دو صورت کتابخانه اي وميداني خواهد بود ودر نهايت با روش تطبيقي اصول شهر پايدار وماسوله را بعنوان شهر سنتي ايران مقايسه خواهيم نمود و نتيجه خواهيم گرفت که شهرهاي سنتي مي تواند به عنوان يک الگوي مناسب جهت طراحي شهري پايدار در ايران مطرح شوند.