مقاله معماری سبز 41 صفحه با فرمت WORD

معماري سبز

معماري سبز برخاسته از معماري پايدار و توسعه پايدار بوده که اين نيز ناشي از نياز انسان امروز در مقابل پيامدهاي سوء‌جهان صنعتي و مصرفي عصر حاضر است. حفظ و حراست از منابع طبيعي جهان، مصونيت از آلودگي هوا و ساير آلودگي‌هاي محيطي، حفاظت از لايه ازن، بهداشت جسمي و رواني، آينده بشريت و ... از موضوعاتي است که در اين راستا مطرح بوده و ضرورت آن به عنوان يک وظيفه جهاني روز به روز آشکارتر مي‌شود.....

تاريخچه معماري سبز در ايران

دوره اول از سال 57-47 : اين دوره مصادف بود با اواخردوره’ مدرنيسم. از اين دوره بود که جريان مدرنيست نيز يک گرايش تاريخي پيدا کرده بود. با کارهاي نادر اردلان و کامران ديباکه درايران سعي در زنده کردن معماري ايران داشتند اين روند در ايران نيز پيش ميرفت. فعاليت ميرميران نيز در اين دوره بي تا’ثير از جريانات روز نبود. کارهاي اونشا ن دهنده’ تا’ثير پذيري ي از معماري سنتي گذشته است. تا’ثيري که کارهاي شهرسازيايشان از شهرهاي گذشته گرفتند را مي توان در نوع محله بندي سنتي ايشان ويا ايجادگره ها در بين مسيرها ذکر کرد. ميرميران در اين دوره در شرکت ذوب آهن ايران مسئول کارگاه معماري، واحد طراحي وشهرسازي بوده است وچندين شهر جديد را طراحي کرده است که شامل"پولاد شهر، زيراب و زرندنو" بوده است.

در طراحي اين شهرها تنها منبع الهام ميرميران معماري کشور خودمانن بوده بلکه از معماري جهان نيز تبعيت مي‌کرده است تبعيتي که ميرميران در مدرسه پولاد شهر از کارهاي موشه سفدي کرده حاکي از اين مسئله مي باشد و آنرا صورت جعبه هاي هم شکل توسعه يابنده طراحي کرده است.

از تک بناهاي اين دوره مي‌توان از Pabdana Tea House نام برد. تک بنايي که در داخل يک باغ طراحي شده است. در اينکار مي توان گرايش پست مدرنيستي را در قوسها يي که به کار مدرسه پولاد شهر برده مشاهده کرد که البته کل کار ترکيبي از مدرن و پست مدرن مي باشد. خانه طراحي شده کاملا آرامش بخش است خصوصاً با خطوط آبي و متعادل کننده اي که بکار برده است.

دوره دوم از سال 67-57: در اين دوره کارهاي ميرميران همزمان باانقلاب اسلامي در ايران که يکي از دستاوردهاي آن رويکرد به سنت تاريخي، بومي گرايي و تأکيد بر ارزشهاي ايراني-اسلامي بوده و همچنين همزمان با اوج پست مدرنيست درغرب که آن نيز توجه به سنت را اساسي مي دانست بوده است.

مهمترين کارهايي که ميرميران در اين دوره انجام داده شامل طرح جامع اصفهان، طرح منطقه شهري اصفهان و همچنين مرکز توسعه خانه‌سازي و شهر نشيني اصفهان بوده است. در اين دوره بود که ميرميران باارائه مفهوم منطقه شهري در کشور براي اولين بار ضرورت توجه به "مناطق شهري" کشور رابه منزله عرصه دين مشخص، مجزا و مستقل، در "حوزه مديريت و برنامه ريزي شهري" گوشزد مي کند. موفقيت اين طرح (طرح منطقه شهري اصفهان)، در عمل به عنوان ابزاري کارا در فرايند هدايت وکنترل توسعه کالبدي منطقه شهري گشت و باعث شد طرح منطقه بندي شهري براي شهرهاي با جمعيت بيشتر از يک ميليون نفر مورد تصويب هيئت دولت گردد.

در مرکزتوسعه نيز مي توان گرايش به گذشته را در کار ميرميران ديد.طريقه کار روي پلان، نوع تقسيم بندي نما از تأثير ميرميران از گرايشهاي کشور حکايت دارد.