معماري بين النهرين:

سرزمين بين النهرين مرکز يکي از کهن ترين تمدن هاست.نخستين تمدن شناخته شده اين سرزمين را سومريان تشکيل دادند.معماري سومر در خدمت معابد بوده است و مردم آن کشاورز بودند.آنان طرز مهار کردن سيل را آموختند و شهرهايي با ديوار قطور ايجاد کردند.از آثار معماري سومريان مي توان معبد انانا(از سنگ آهک)، معبد ستون و معبد سفيد را نام برد.
از ديگر اقوام اين منطقه آکادي ها و بابليان بودند که در اکثر بناها ويژگي معماري سومر را حفظ کردند.برجسته ترين بخش مجتمع ودر واقع شناخته شده ترين ساختمان در دره بين النهرين زيگورات ها بودند.زيگورات در لغت (زبان)بابلي به معناي سکو يا بناي پله پله اي است که عرض و طول هر طبقه از اشکوبه (طبقه يا سقف) پايين کمتر است.احتمالا هر کدام از طبقات ساختمان زيگورات رنگ مخصوص داشته و بر روي آن درخت کاري يا گل کاري شده بوده است.دروازه ايشتار نيز يکي آثار برجسته ي معماري شهر بابل در دوران جديد است. آشوريان از ديگر اقوام ساکن در دره ي بين النهرين (بخش شمالي) بودند و بدليل فراواني سنگ در منطقه ي آنان،بناهاي مستحکم تري از ساختمان هاي بابل ايجاد مي کردند.هنر آشور آميخته از هنر سومر و بابل بوده است.ارگ ناتمام سارگون يکي از بناهاي ساخته شده توسط آشوريان است..........