تحقیق با عنوان برنامه‌ريزي حمل و نقل شهري 64 ص با فرمت WORD

مقدمه

برنامه‌ريزي فعاليتي است که توسط انسانها و براي آنها انجام مي‌شود. برنامه‌ريزي آينده‌گرا بوده و خوش‌بينانه است. برنامه‌ريزي شهري و منطقه‌اي شامل تنظيم الگوهاي قضايي در راستاي زمان است. آرايش فضاها برنامه‌ريزي نيست: بلکه هدف فرآيند ديگري است که فرايند برنامه‌ريزي نام دارد. برنامه‌ريزي حمل و نقل قسمتي از اين فرايند است.

طي 30 سال اخير حجم وسيعي از اطلاعات جمع‌آوري شده و کتابها و مقاله‌هاي زيادي درباره فرايند برنامه‌ريزي حمل و نقل نوشته شده است. چند نمونه از اين کتابها جزو مراجع آورده شده و به خوانندگان علاقه‌مند توصيه مي‌شود به آنها رجوع کنند. يکي از اين مراجع مقدمه‌اي بر پيش‌بيني تقاضاي حمل و نقل شهري (متن خودآموز) است که بخشي از مطالب اين فصل با تغييرات از آن گرفته شده است (1977، FHWA).

برنامه‌ريزي حمل و نقل شهري فرايندي است که به تصميم‌گيري درباره سياستها و برنامه‌هاي حمل و نقل منجر مي‌شود. هدف از فرآيند برنامه‌ريزي حمل و نقل، تهيه اطلاعات موردنياز براي تصميم‌گيري درباره زمان و مکان اصلاحاتي است که بايد در سيستم حمل و نقل ايجاد شود تا سفر و الگوهاي توسعه زميني، هماهنگ با اهداف و مقاصد جامد ترفيع و بهبود يابند.

برنامة کاري هماهنگ دو نقش دارد. کليه اقدامات برنامه‌ريزي حمل و نقل شهري و وابسته به حمل و نقل را که براي سال بعد يا دو سال بعد پيش‌بيني مي‌شود، مشخص مي‌کند و کارهايي را که با ياري دولت مرکزي بايد انجام شود تعيين مي‌کند.

طرح جامع حمل و نقل

در تدارک جامع حمل و نقل به منظور هدايت اصلاحات در سيستم حمل و نقل، دو بخش وجود دارد. بخش مديريت سيستمهاي حمل و نقل و بخش بلندمدت که اين دو براي تعيين برنامة اصلاح حمل و نقل با يکديگر همکاري مي‌کنند.

1- بخش مديريت سيستمهاي حمل و نقل

کلمه کليدي در اينجا مديريت است. بخش مديريت سيستمهاي حمل و نقل تا آنجا که امکان دارد به مؤثرسازي سيستمهاي حمل و نقل موجود و به پيش‌بيني نيازهاي کوتاه مدت حمل و نقل مي‌پردازد. خودروها، تاکسي‌ها، کاميونها، پايان‌ها، حمل و نقل عمومي، عابران پياده و دوچرخه‌ها، همگي بخشهايي از سيستم حمل و نقل شهري هستند. چهار استراتژي اصلي براي افزايش کارايي سيستم عبارت از: اقدامهايي براي اطمينان از استفاده مؤثر از فضاي موجود جاده، اقدامهايي براي کاهش استفاده از وسيله نقليه در مناطق پر ازدحام، اقدامهايي براي افزايش خدمات حمل و نقل عمومي و اقدامهايي براي اصلاح کارايي مديريت داخلي.

ابزار برنامه‌ريزي براي استفاده برنامه‌ريزان حمل و نقل به منظور تجزيه و تحليل جزئيات راه‌حلها و ارائه توصيه‌هاي منطقي به تصميم‌گيرندگان توسعه يافته‌اند. به دليل اهميت اين بخش، فصلي جداگانه به اين عنوان اختصاص يافته است.

2- بخش بلندمدت

به منظور تأمين نيازهاي بلندمدت حمل و نقل در منطقة شهري، بخش بلندمدت، تسهيلاتي را که بايد ساخته شود و همچنين تغييرات اساسي در تسهيلات موجود و سياستهاي راهبردي بلندمدت را شناسايي مي‌کند. اين بخش از برنامه‌ريزي حمل و نقل براي مثال، ممکن است سياستهاي آيندة گسترش کاربري زمين را با اضافه کردن يک مسير بزرگراه با راه‌اندازي سيستم اتوبوس بررسي کند.

همچنين در بخش مديريت سيستم حمل ونقل، بيش از آنکه تصميمي اتخاذ شود بايد گزينه‌هاي بلندمدت متعددي مورد ارزيابي قرار گيرد. بنابراين ابزار برنامه‌ريزي براي تجزيه و تحليل گزينه‌هاي بلندمدت بايد پيشرفت کند. اين ابزار همچنين اطلاعاتي را ارائه مي‌دهد که به تصميم‌گيرندگان کمک مي‌کند تا بهترين راه‌حلها را انتخاب کنند. به عبارت ديگر پيش‌بيني تقاضاي سفر نقش مهمي را به عنوان کمک‌کننده به ابزار برنامه‌ريزي مورد استفاده در ارزيابي راه‌حلها بازي مي‌کند.

اصلاح طرح

پس از آنکه بخشهاي طرح بلندمدت انتخاب شد، طرح مورد بررسي جزيي قرار مي‌گيرد. براي مثال، دالاني که قرار است توسعه در آن صورت پذيرد، با جزئيات بيشتر و همراه با ساير انواع فناوي (مانند اتوبوس يا حمل و نقل عمومي سريع) و همچنين مطالعات مرحله‌بندي ساير پروژه‌ها بررسي مي‌شود. پيش‌بيني تقاضاي سفر در اينجا نقش مهمي را در بهبود برآوردهايي مانند ميزان مسافر، مناطق خريد و فروش، ازدحام و حرکتهاي گردشي باز مي‌کند.