در ژاپن، معماري نيز مانند تاريخ با تاخير آغاز شد. قدمت نخستين بناهاي يادبود – گورتپه هاي سلطنتي که به کوفون معروف است – به قرن سوم ميلادي مي رسد. کوفون عبارت است از تلي مدور که سکويي در جلو آن قرار گرفته است. با پلاني کلي شبيه به سوراخ کليد. طول بزرگترين کوفون (کوفون نينتوکو) 500 متر است و در ساخت آن از سه ميليون تن مصالح استفاده شده و خندقي پر از آب به طول 3 کيلومتر آن را محصور کرده است. در زير پشته خاک، گورخانه يي است که با قطعات خرسنگ بنا شده است و تابوت سنگي را در بر دارد. در سال 646 ساختن کوفون به فرمان امپراتور ممنوع شد.
قديمي ترين سنت معماري ژاپن در زيارتگاه شينتو در ايسه ديده مي شود که فرم هاي خانه چوبي پيش از تاريخ در‌ آنها جاودانه شده است. سقف گالي پوش و دو قسمتي اين بنا ها بر دو تير پايه آزاد در جلو دو ديوار چوبي سازه يي تکيه دارد. اين زيارتگاه ها در نواحي مذهبي واقع اند و به نيروهاي طبيعت تقديم شده اند.