مقاله طراحی اقلیمی بنا 18 ص با فرمت WORD
دمای هوا
سطح درياها بسيار کندتر از سطح زمين در اثر تابش آفتاب گرم ميشود و به همين دليل اختلاف زيادي بين درجه حرارت سطح خشکي و سطح دريا وجود دارد. در نتيجه، در يک عرض جغرافيايي ثابت، هميشه سطح زمين در تابستان گرمتر و در زمستان سردتر از سطح درياست و تودههاي هواي در تماس با اين دو سطح نيز، به همين نسبت داراي اختلاف دما هستند و بدين ترتيب، ميانگين درجه حرارت هواي بالاي خشکي، در تابستان بيشتر و در زمستان کمتر از ميانگين درجه حرارت هواي بالاي درياست.
رطوبت هوا
هرچه هوا گرمتر باشد، بخار آب بيشتري را در خود نگه ميدارد. به طور مثال، ظرفيت پذيرش بخار آب در هوايي با دماي 18 درجهي سانتيگراد، سه برابر آن در هوايي با دماي 2 درجهي سانتيگراد است.
بنابراين به دليل اختلاف دماي هوا در مناطق مختلف، ميزان رطوبت هوا نيز در نقاط مختلف سطح زمين به يک اندازه نيست. حداکثر ميزان رطوبت هوا در نواحي خط استواست که با حرکت به طرف قطبين کاهش مييابد.
مقدار رطوبت موجود در هوا را به روشهاي مختلفي چون رطوبت مطلق، رطوبت مخصوص، فشار بخار و رطوبت نسبي ميتوان اندازهگيري و بيان کرد.
شدت تابش آفتاب در هر نقطه از سطح زمين، به موقعيت خورشيد نسبت به آن منطقه بستگي دارد.