مسجد آقامیر :
تهران – ناصر خسرو – خیابان ناظم اطباء – کوچه حشمتی
یک مسجد محلی متعلق به دوره ی قاجاریه است که ویژگی های این دوره را نیز دارا می باشد، تاریخ ساخت آن براساس وقف نامه یافت شده از مسجد بین سال های ۱۲۸۰ تا ۱۲۸۷ قمری می باشد که در تاریخ ۱۲۸۷ این مسجد وقف گردیده است.

,

شناخت وضع موجود مسجد آقامیر
مسجد هم اکنون دارای سردر نمی باشد که احتمالا در بازسازی های قبلی مسجد ، سر در قبلی را تغییر داده اند. و همچنین این مسجد یک طبقه بوده و بعدها یک اتاقک بر روی بام آن اضافه گردیده است .که کاربری آبدارخانه ی مسجد را در زمانی که مسجد مورد استفاده بوده داشته است.
ورودی مسجد که آن هم ، از الحاقات سال های بعد به مسجد است دارای فرم خاصی نمی باشد ،دارای فرم چهارگوش است که ورودی پلکان بام مسجد نیز در این قسمت قرار دارد .

بخشی از مطالب:

سقف مسجد به صورت طاق و تویزه اجرا شده ودارای سه نورگیر از سقف می باشد. از کانه پوش برای مسطح کردن بام استفاده شده است.
پایه ها کاملا با آجر اجرا شده و با کلاف چوبی بهم دوخته شده اند.
این مسجد دارای یک محراب آجری با تزئینات کاشی معقلی می باشد که اینها کاشی هایی هستند که با طرح و نقش های مختلف با اشکال چند ضلعی های هندسی کنار یکدیگر قرار می گیرند و تشکیل نقش کلی را می دهند. هنرگره کاشی از حرکت شکل های مربع و مستطیل و لوزی وغیره به وجود می آید.

کف شبستان مسجد ، آجر فرش می باشد که برروی آن یک پوشش چوبی در سال های بعدی الحاق شده است.
دیوارهای آجری داخلی بنا با لایه هایی از گچ و رنگ ودیوارهای آجری بیرونی با لایه ای از سیمان تا ارتفاع ۲ متر پوشیده شده اند.
پلاستر سیمان و موزاییک که بصورت ازاره تا ارتفاع ۲ متر دیواره های مسجد را در برگرفته است بعنوان لایه ای عایق در بنا تعبیه شده که البته اثر سوء با خود به همراه داشته ، از این جهت که ازاره ی الحاقی باعث حبس نم و رطوبت در داخل جداره ی دیوار شده و اثرات رطوبت را بر بنا تشدید کرده است.

هم اکنون بنا بدلیل تخریب زیاد و متروکه شدن دارای وضعیت نامناسبی می باشد، قسمت زیادی از بام ، طاق و ستون ها براثر رطوبت و نشست بنا و همچنین اجرای نامناسب اولیه آن دچار تخریب شدید گردیده و آوار ناشی از ریزش طاق ها باعث نشست قسمتی از پی بنا شده است.
همچنین رطوبت باعث پوکی و شوره زدن آجرهای بکار رفته در دیواره ها ، ستون ها وطاق ها شده است.
از الحاقات بعدی اضافه شده به بنا ازاره های موزائیکی است که خود باعث تشدید تخریب رطوبتی بنا شده است.
متصل به دیواره ی شرقی مسجد بنای دیگری قرار دارد که جزو وقفیات مسجد می باشد و مکان زندگی امام جماعت و خادم مسجد بوده است. که هم اکنون اغلب قسمت های آن تخریب شده و بدلیل متروکه بودن به مکانی برای جمع شدن معتادین و اشرار و مکانی برای انباشت زباله تبدیل شده بود. این بنا دارای یک حیاط و چندین اتاق در وجهین آن می باشد که مصالح عمده ی آن آجر و چوب است. براساس شواهد از این بنا به داخل مسجد یک ورودی مستقیم وجود داشته که هم اکنون با آجر بسته شده است.

و……