مقاله مرمت و معماری 33 ص با فرمت WORD

مفهوم مرمت

مباني نظري مرمت

مرمت معماري ، روشي ويژه براي مهيا سازي زمينه جهت ارزيابي آثار و ابنيه گذاشته است که گاه با دخل و تصرف در بنا تغييرات بصري ايجاد مي کند . مباني نظري مرمت ، متکي بر اصولي است که در قرن نوزدهم مدون و ارائه گرديد . هدف عمده آن عبارت بود از نزديک کردن اثر معماري به فضاي تاريخي خود ؛ در اين راستا ايجاد شرايط لازم جهت استقرار بنا در محيط و فضايي که شکل گرفته است با لحاظ کردن روابط آن با فرهنگ ، سليقه و ذوق زمان بنا ، ضروري است . از سوي ديگر مرمت معماري عبارت است از ايجاد شرايطي که بنا بتوانند مجدداً‌ زندگي يافته و بعنوان عضوي ارزشمند و تکميل کننده از دنياي زمان ما ، در حيات آن مشارکت فعل داشته باشد ، ضمن اينکه هويت شکلي و الگوي زمان تاريخي خود را حفظ و ارائه مي کند . اين تفکر به عنوان يک مباني نظري ، حاصل يک نگاه تحليلي و نقادانه در هنر است که با شاخص کردن تفاوت بين زمان حال و گذشته امکان معرفي زمان گذشته را فراهم آورده و آن را به مقياس تاريخي خودش بر مي گرداند . بي ترديد ارحجيت نگاه تاريخي ، فلسفي و نقادانه ، تحويلي اساسي در همه زمينه ها ايجاد مي کند ، که معماري اصيل بنا را با يک شيوه حسي از اقدام خلاقانه جديد متمايز مي گرداند . از زماني که اقدام ما در زمان حال مي خواهد با استفاده از روشهاي خاص خود به معرفي گذشته بپردازد ، درست از لحظه ضرورت احترام به گذشته شروع مي شود . و در واقع در نتيجه اين نگرشي است که حفاظت بنا مطرح مي گردد . با اين پيش فرض که بنا داراي ارزشي تاريخي ، کالبدي با محتوا و پيام فرهنگي ، اعتقادي است و از اين لحظه به بعد بناي معماري حائز شرايط جهت انتقال به آينده مي گردد . در نتيجه روند برنامه ريزي  و کار ما مستلزم مباني نظري و ابزارهاي فني مشخص شده و در واقع عمل معمار، مرمت کار براي پيوند گذشته بر حال ، يک عمل هنري تلقي مي شود و تا زماني که زنده و پوياست ، داراي حيات خواهد   بود ، که يکي از رموز کار هنري تضمين تداوم اين پويايي و حيات زنده است. بنا بر اين مرمت معماري يک عمل آگاهانه در دو بعد نقدي و خلاق  مي باشد . نگاه عمده آن به تاريخي است که آميخته با اعتقاد و فرهنگ است و اين کالبد را مانند مصداقي عيني از کنش هاي اجتماعي مي بيند

چرا مرمت مي کنيم؟

يکي از سوالات اساسي که حول و هوش مرمت پيش مي آيد اين است که چرا  و به چه خاطر به مرمت بناها و يا به طور کلي به مرمت ثروتهاي فرهنگي مي پردازيم؟

جوابهاي گونه گوني مي توانيم داشته باشيم نخست آنکه، به همان دليلي که علوم انساني را پي گيري و فرا مي گيريم يعني خود شناسي ومعرفت شناسي و اينکه به هويت تاريخي خود دست يابيم. به خصوص در سرزميني مثل ايران که مکتوبات کمي در اين باره داريم که اين خود به روحيه و طرز تفکر مشرقي برمي گردد که در اين نوشتار مجال پرداختن به آن نيست، مي تواند مهم و قابل بررسي باشد.

دوم ، دستيابي و حفظ و نگهداشت آنچه به عنوان ارزش مي شناسيم و تحويل آن به آيندگان تا آنان نيز در خور و شايسته خودشان از آنان بهره ببرند. و بتوانند با آگاهي از گذشته خويش حال و آينده خود را بهتر رقم زنند.